اما آنچه که امروز بیشترین فعالیت های مدعیان تساوی حقوق زن و مرد را از آن خود کرده، ترویج اندیشه هایی فمینیستی به تبعیت از جریانات و سازمان های بین المللی است که عمدتاً در صدد پیاده کردن آموزه های دومین موج فمینیسم هستند که آموزه های شان در بسیاری از اسناد بین المللی گنجانیده شده است.
این دست از فمینیست های فعال در کشور بنابر معاهدات بین المللی به برجسته کردن مسایلی همچون خشونت علیه زنان و بزرگ نمایی آمار و ارقام خشونت علیه زنان در ایران، تلاش در جهت زدودن تفاوت های جنسیتی در متون و محیط های آموزشی و تلاش در جهت وضع قوانین برابری طلبانه میان زن و مرد به خصوص در خانواده می پردازند که برای هر کدام از این مسائل در عملکرد معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری می توان نمونه هایی برشمرد.
این دست از فمینیست های ایرانی به دنبال تطهیر چهره فمینیست غربی و خالی کردن جا پای مستحکم خانواده در جامعه و زیر سؤال بردن "سرپرستی مرد" در خانواده بوده و قائل به "خانواده دموکرات "هستند که قطعا منجر به جنگ میان زن و مرد در خانواده و تزلزل این بنیان مستحکم خواهد شد؛ آنها اگر چه صحبت از خانواده می کنند اما خانواده ای که بنابر تعریف آنها " مردسالاری" شما بخوانید - قیومیت مرد - در آن نباشد.
برای مثال معاون زنان و خانواده رئیس جمهوری در بخشی از سخنان خود در نشست " چالش های حضور زنان در مدیریت" در خصوص 12 حوزه نگران کننده برای زندگی زنان در پکن + 1گفته : «.....روابط نابرابر قدرت در خانواده، مسئولیت‌های خانه‌داری و مراقبت از فرزندان، بیرون بودن مسائل مورد علاقه زنان از حیطه دستور کار سیاسی، بی‌سوادی بیشتر زنان نسبت به مردان و بازماندن دختران از ادامه تحصیل، نداشتن تجربه در امور عمومی، نداشتن الگوهایی برای ایفای نقش و حمایت نشدن از جانب زنان صاحب قدرت، ترس از قرار گرفتن در معرض خشونت، آزار، انتقاد و طلاق، فقر، بالا بودن هزینه جست‌وجو و تصاحب مشاغل دولتی، تبعیض علیه زنان اقلیت از هر نوع، وجود فرهنگ رویارویی سیاسی و دو گروهی که بازنده و برنده را رقم می‌زند، ملقب کردن مردان به لقب سرپرست خانوار برای همه مقاصد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و نهایتاً پایین بودن اعتماد به نفس زنان این محورها هستند.» وی همچنین در بخش دیگری از کلام خود ادعا کرده است « در کشورهای درحال‌توسعه زنان در منگنه رسیدگی به خانواده گرفتارند»! یا « نقش‌های جنسیتی که برای زنان به‌طور سنتی تعیین شده است و انتخاب‌های آنها را محدود می‌کند و از طرفی ابتکارات و برنامه‌های مشارکت زنان به‌واسطه عواملی مانند فقدان منابع انسانی و مالی در کشورها با مانع مواجه می‌شود»
این در حالی که قائم مقام شورای فرهنگی اجتماعی زنان طی سؤالی از خانم مولاودری پرسیده است:« این حوزه های نگران کننده برای کدام جامعه است؟ این حوزه نگران کننده غربی ها برای جامعه ماست.»؟
و حال بعد از کشمکش های بسیاری که بین معاونت زنان و خانواده ریاست جمهوری و منتقدان اندیشه های او به وجود آمده اینبار این جنبش انتقادی و اعتراضی دست بر قشر کودکان و در موضوع ازدواج آنها نهاده است! مسئله ای که با توجه به حاکمیت اسلام بر جامعه و حاکمیت فرهنگ های بومی مختلف در گوشه گوشه کشور ایران قطعا دارای ابعاد مختلفی خواهد شد.در گزارش های قبلی مفصلا به آن پرداخته شده است.
به طور قطع می توان گفت: بسیاری از اهداف و آرمان های جنبش فمینیستی ایران که هر چند وقت یک بار از سوی معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده مطرح می شود و گاها تا صحن مجلس نیز ورود پیدا می کند! در بسیاری از اسناد بین المللی نهادینه شده است. اسنادی که مولاوردی بر تحقق مفاد آنها بیش از تحقق خواسته های حقیقی زنان جامعه اصرار دارد!.
در سال های اخیر سازمان های بین المللی وابسته به سازمان ملل متحد و برخی از آژانس ها و سازمان های در ظاهر خصوصی برنامه هایی را با هدف توسعه انسانی و دفاع از حقوق بشر در کشورهای در حال توسعه و از جمله کشور ما اجرا می کنند که در اکثر موارد حاوی برنامه ها و دیدگا ه های فمینیستی است.
به نظر می رسد فمنیسم ایرانی که ذاتا چون مادر خود " فمینیسم غربی" جنبشی انتقادی و اعتراضی است حال به بلوغ خود رسیده و بیشترین چالش را با نهاد مذهبی و نظام سیاسی کشور پیدا کرده است غافل از اینکه در کشور ما پیوند نهاد مذهب و سیاست در درازمدت به رادیکال تر شدن حرکت های فمینیستی خواهد انجامید و مصداق در آب در هاون می کوبد را تداعی خواهد کرد.
به جز حاکمیت اسلام و قوانین و آموزه های آن در نظام حقوقی، اجتماعی و سیاسی و .. جامعه و بعلاوه درخشش الگوهای بی نظیر اسلامی برای زنان جامعه و فعالیت زنان فرهیخته نه شرقی و نه غربی در کشور ما، صاحبان افکار فمینیستی باید توجه داشته باشند که علت شکست از درون خود آنهاست چیزی که غرب یک بار آن را در نوعی دیگر تجربه کرده و اینکه آنها تجربه تلخ غربیان را مزه مزه می کنند:
« علت شکست جنبش فمینیسم غربگرا در ایران وجود فمینیست هایی مذهبی رادیکال، میانه رو و محافظه کاری است که از مواجهه مستقیم با نهاد مذهب و نظام سیاسی اجتناب کرده و باعث تضعیف کلیت حرکت فمینیسم در ایران می شوند و به علت عدم وجود وحدت تاکتیکی – که نشان از عدم حقانیت و پذیرش آنها از سوی جامعه بانوان مسلمان است- ، اهداف فمینیتسی در کشور جمهوری اسلامی ایران شکست خورده باقی خواهد ماند.»
منابع:
خبرگزاری تسنیم
خبرگزاری فارس
خبرگزاری میزان
خبرگزاری دانشجو snn
نظریه های فمینیستی در ایران و جهان / تبیان زنجان
مهرخانه / سلسله نشست های حقوق زنان با عنوان چالش های حضور زنان در عرصه مدیریت
بهارنیوز / نگرانی مولاوردی از فروپاشی نهاد خانواده
پایگاه اطلاع رسانی حوزه/ از فمینیسم جهانی تا فمینیسم ایرانی؛ نگاهی کلی گرایانه به جنبش و نظریه فمینیسم در ایران و جهان
انتهای پیام/ ت
